น้อยครั้งนักที่สัตว์จะตกอยู่ในอันตรายอันร้ายแรงยิ่งกว่าในช่วงแรกของชีวิต ฉะนั้นมันจึงพัฒนากลวิธีต่างๆ นานาขึ้น เพื่อจะได้สืบสายพันธุ์ต่อไป
หอยกาบดูแลปลาบิตเทอร์ลิง
ปลาบิตเทอร์ลิง เป็นปลาสีเงินขนาดเล็ก อาศัยอยู่ในทะเลสาบและแม่น้ำที่ไหลเอื่อยๆ การวางไข่ของปลาชนิดนี้น่าทึ่งมาก มันมักวางไข่ไว้ในหอบกาบซึ่งเป็นหอยน้ำจืด ด้วยเหตุที่หอยนี้จะหุบฝาแน่นทันทีที่ได้สัญญาณอันตราย จึงกลายเป็นผู้คุ้มครองไข่ที่แสนวิเศษ แต่ก่อนอื่นปลาบิตเทอร์ลิงต้องแก้ปัญหาให้ตกว่าจะเอาไข่ใส่ลงในหอยได้อย่างไร
เมื่อใกล้ฤดูสืบพันธุ์ ปลาบิตเทอร์ลิงตัวเมียจะมีอวัยวะออกไข่งอกเป็นหลอดออกมาจนปลายหลอดยาวเลยครีบหางความยาว 5 - 7.5 ซม. ของมันไปลอยเฟื้อยอยู่ข้างหลัง มันใช้หลอดนี้ส่งไข่ลงไปในท่อหายใจของหอยที่หอยใช้ดูดน้ำ ไข่ปลาจึงเข้าไปอยู่ในโพรงเหงือกของหอย
แต่ก่อนอื่นแม่ปลาจะใช้ปากกระทุ้งหอยหลายครั้งจนหอยชินกับการรบกวนทำให้หอยผ่อนคลายและไม่หุบฝาสนิทในขณะที่แม่ปลากำลังวางไข่ ขณะวางไข่พ่อปลาก็จะว่ายผ่านพลางปล่อยน้ำเชื้อลงมา หอยก็หายใจเอาน้ำเชื้อเข้าไปผสมกับไข่ในโพรงเหงือก
ไข่เหล่านี้จะเจริญอย่างปลอดภัยในเปลือกหอย มีน้ำอันอุดมด้วยออกซิเจนไหลผ่านเหงือกหอยมาหล่อเลี้ยงอยู่อย่างสม่ำเสมอ หนึ่งเดือนหลังจากการวางไข่ลูกปลาบิตเทอร์ลิงก็จะว่ายออกจากท่อหายใจของหอยไปในแม่น้ำ ขณะเดียวกันหอยก็จะออกลูก โดยตัวอ่อนของหอยจะเกาะตัวลูกปลาไปจนกระทั่งมันพร้อมจะตั้งหลักแหล่ง
เชื่อมต่อกับหอย ปลาบิตเทอร์ลิงในญี่ปุ่นนั้น ตัวเมียสอดหลอดวางไข่ลงในท่อหายใจของหอยกาบซึ่งเป็นหอยน้ำจืด เพื่อเตรียมฉีดไข่ ส่วนตัวผู้ว่ายวนอยู่ใกล้ๆพร้อมที่จะปล่อยน้ำเชื้อ ตัวผู้เป็นผู้เลือกถิ่นที่มีหอยอันเหมาะสมคอยพิทักษ์ถิ่นจากคู่แข่ง
